Anna streeft een carrière na bij de VN en is gestationeerd in Boedapest, wachtend op de volgende humanitaire opdracht. Haar bestaan is oppervlakkig, vluchtig en destructief met veel zakenreizen, weinig goede vrienden en te veel alcohol. Ze droomt nachtmerries over stromend water en aan de telefoon uit Zweden maakt haar vriendin Sigrid zich steeds meer zorgen om haar. De herinneringen aan het leven in Sri Lanka een paar jaar eerder zijn niet meer van je af te schudden. Over de burgeroorlog die sindsdien is verhevigd, over de onmogelijkheid om te kunnen helpen als je jezelf niet eens kunt helpen, en over Jonas' eerste roman, Verdrinken maar niet sterven, is een diep ontroerend autofictioneel verhaal over een het dagelijkse leven vol vreemde plekken, kwetsbare relaties, trauma en het gevoel niet genoeg te zijn. Wat betekent het om te overleven als alles uit elkaar valt?